เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ

บทที่ 23

เติ้งเจี๋ยไม่กล้าคิดลึกไปกว่านั้น เกรงว่าตัวเองจะเกิดความคิดเช่นนี้จริงๆ จึงรีบบอกว่าง่วงแล้ว ให้ลูกเขยอุ้มเธอกลับห้อง

นอนบนเตียง เติ้งเจี๋ยง่วงจริงๆ เพราะตั้งแต่เช้าตรู่ก็ถูกซูต้าหยู่ลูบคลำจนนอนไม่เต็มอิ่ม

ไม่รู้ตัวเมื่อไรก็หลับไป แต่ไม่นานก็สะดุ้งตื่น ส่วนล่างเปียกชื้นไปหมด

เธอฝันถึงลูกเขยของตั...