Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 22

แสงแดดส่องกระทบร่างของเติ้งเจี๋ย ทำให้เธอเผลออนุมานไปว่า เมื่อตนแก่ตัวลง การที่ซูต้าอวี้เข็นรถให้แบบนี้ก็คงจะดีไม่น้อย แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ภาพของลูกเขยกลับค่อยๆ ซ้อนทับกับภาพของซูต้าอวี้ในความคิด

เติ้งเจี๋ยถอนหายใจเบาๆ ในใจ ลูกเขยเป็นคนดี แต่เขาคือสามีของลูกสาว เธอรีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไป เติ้...