เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ

บทที่ 2

วรรณกรรมจีน

ในขณะที่โจวเชาคิดวุ่นวายไปเรื่อยเปื่อย แม่ยายเติ้งเจี๋ยในห้องน้ำกำลังรู้สึกลำบากใจอย่างยิ่ง เธอไม่คาดคิดว่าลูกเขยจะกลับมา จึงวางเสื้อผ้าทั้งหมดไว้บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ไม่ว่าเธอจะออกไปหยิบเองหรือให้ลูกเขยส่งเข้ามาให้ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ลูกเขยจะเห็นร่างกายของเธออีกครั้ง

เธอเริ่มลังเลใจ โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงภาพเมื่อครู่ที่อวัยวะขนาดใหญ่ของลูกเขยแนบกับสะโพกของเธอ มือของเขาลูบไล้บนร่างกายของเธอ ช่องทางด้านล่างของเธอเปียกชื้นขึ้นมาอีกครั้ง

ครู่ต่อมา เติ้งเจี๋ยตัดสินใจในที่สุด เธอเรียกให้ลูกเขยนำเสื้อผ้ามาส่ง ร่างอวบอิ่มเย้ายวนของเธอปรากฏต่อหน้าโจวเชาอีกครั้ง

เมื่อไอน้ำจางลง ทำให้โจวเชามองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นทรวงอกคู่อวบอิ่มนุ่มนวลคล้ายลูกมะละกอ หรือร่างอวบอิ่มงดงาม แม้เพิ่งเห็นมาหยก ๆ ก็ยังเต็มไปด้วยเสน่ห์ดึงดูด

ถูกลูกเขยจ้องมองด้วยสายตาเป็นประกาย เติ้งเจี๋ยประหลาดใจที่พบว่าตัวเองไม่เพียงไม่โกรธ แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นแปลก ๆ จากการที่ลูกเขยชื่นชมเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่ปูดโปนอยู่ที่หว่างขาของลูกเขย ทำให้เติ้งเจี๋ยรู้สึกทั้งอายและเขินอย่างบอกไม่ถูก

สิ่งที่ทำให้เธอตกใจคือ "ของ" ของลูกเขยนั้นใหญ่มาก อย่างน้อยก็ใหญ่กว่าสามีของเธอสามเท่า น่าแปลกที่เมื่อครู่เขาทำให้เธอรู้สึกดีขนาดนั้น!

แม้จะแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ใบหน้าของเธอก็ยังมีรอยแดงระเรื่อที่ไม่เคยปรากฏมาหลายปี

หลังจากออกมา ทั้งสองนั่งบนโซฟา โจวเชาที่รู้สึกเก้อเขินอยู่แล้วกลับประหลาดใจที่พบว่าสายตาของแม่ยายมักจะกวาดมองมาที่ส่วนล่างของเขาทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ ยิ่งพยายามควบคุม สิ่งนั้นก็ยิ่งตื่นตัว

โดยเฉพาะหลังจากได้เห็นร่างอวบอิ่มของแม่ยายสองครั้ง เขาก็เริ่มนึกถึงร่างกายของแม่ยายอยู่ไม่วาย

นึกถึงความอึดอัดเมื่อครู่ โจวเชาอยากจะอธิบาย แต่พอจะเอ่ยปากก็ถูกขัด

"เชาน้อย แม่แก่แล้ว เห็นก็เห็นไปแล้ว ไม่เป็นไรหรอก แค่อย่าบอกเหยียนน้อยก็พอ"

เสียงของแม่ยายหวานเย้ายวนถึงกระดูก ทำให้โจวเชาที่เครียดอยู่รู้สึกผ่อนคลายลงมาก เขาหัวเราะแห้ง ๆ แล้วรับคำ

"แม่ครับ แม่ไม่แก่เลยสักนิด สวยกว่าดาราสาว ๆ ตั้งหลายเท่า"

แม่ยายทำสีหน้าเรียบเฉย แต่ในใจกลับดีใจจนออกดอกออกใบ ไม่รู้ว่าทำไมถึงถามออกไปว่า "แล้วแม่สวยตรงไหนล่ะ"

โจวเชาอึ้งไป แต่ก็ตัดสินใจพูดอย่างกล้าหาญว่า "แม่ไม่เพียงแต่หน้าตาสวย แต่หน้าอกก็ใหญ่ด้วยครับ"

คำตอบที่ไม่สุภาพของลูกเขยกลับไม่ทำให้เติ้งเจี๋ยโกรธ แต่กลับทำให้เธอหัวเราะอย่างสดใส ทรวงอกอวบอิ่มกระเพื่อมไหว

อย่างไรก็ตาม บรรยากาศแปลก ๆ นี้ไม่ได้คงอยู่นาน เพราะซูเหยียน ภรรยาของเขา กลับมาจากที่ทำงาน

พูดถึงซูเหยียน เธอก็เป็นสาวสวยคนหนึ่ง นอกจากหน้าตาสวยงามแล้ว ขาของเธอยังยาวเรียว โดยเฉพาะเมื่อสวมถุงน่อง ยิ่งดูเย้ายวนชวนมอง

ตอนนี้โจวเชาถูกแม่ยายยั่วเย้าจนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้ พอเห็นภรรยาที่ไม่ได้พบกันมาหนึ่งสัปดาห์ เขายิ่งรู้สึกทรมาน หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ เขาจึงรีบพาภรรยากลับห้องทันที

เมื่อกลับถึงห้อง โจวเชาก็พุ่งเข้าใส่ภรรยาราวกับหมาป่าดุร้าย กระหน่ำฉีกเสื้อผ้าของเธออย่างบ้าคลั่ง ไม่นานก็เผยให้เห็นผิวขาวนวลละเอียดอ่อน

เผชิญกับความดุดันที่ไม่เคยมีมาก่อนของโจวเชา ซูเหยียนรู้สึกชุ่มฉ่ำที่ช่องทางด้านล่าง เริ่มส่งเสียงครางหวานเย้ายวนอย่างเคลิบเคลิ้ม

ในขณะเดียวกัน แม่ยายเติ้งเจี๋ยนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เสียงหวานเย้ายวนของลูกสาวดังเข้าหูอย่างชัดเจน แม้แต่เสียงปะทะระหว่างลูกเขยกับสะโพกของลูกสาวก็ยังได้ยินแว่ว ๆ