เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ

บทที่ 1241

จากภาษาจีนเป็นภาษาไทย

อู๋ ซงเฟิง มองสองสาวออกไปทำงาน มือกำพวงมาลัยรถแน่น ใจกลับว่างเปล่า ไม่รู้จะขับไปทางไหนดี เปิดมือถือดู ก็ไม่เห็นหวังหรานโทรมาใช้งานอะไร จึงต้องกลับรถ ค่อยๆ ขับกลับบ้านอย่างเชื่องช้า

จอดรถเสร็จ ขึ้นตึก เห็นประตูห้องของโจวเม่งยังปิดสนิท ได้ยินเสียงแว่วๆ ของโจวเม่งพูดอะไรบางอย่าง...