Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1188

แทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มอย่างเงียบกริบ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ สักครั้ง ราวกับว่าในความมืดเงียบเหงาเย็นยะเยือกนี้ มีปีศาจน่าสยดสยองคอยจ้องมองเธออย่างดุร้ายอยู่ทุกหนแห่ง! หลับไปอย่างงัวเงียแต่กลับฝันร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในความฝัน ตัวเธอถูกฝูงหมาป่าหิวโซล้อมรุมกัดกิน... เธอร้องโหยหวนอย่างน่าสะพรึง แต่เสี...