Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 11

บทนวนิยายจีน

แม้จะถูกบังคับ แต่กลับมีความคิดเช่นนั้น ใบหน้างามที่แดงเรื่อด้วยความอายอยู่แล้ว ยิ่งแดงจัดจนเกือบจะหยดเลือดออกมา

เมื่อเพลงจบลง เติ้งเจี๋ยทนรับความรู้สึกกระทบกระเทือนนี้ไม่ไหว รีบผลักลู่หมิงเต๋อออกไป แล้ววิ่งกลับไปยังที่นั่งตรงมุมห้องราวกับกระต่ายที่ตกใจกลัว

หลุดพ้นจากเงื้อมมือปีศาจแล...