Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 41

หวังเซิ่งหัวเราะเบาๆ แล้วสะพายตะกร้าหวายเดินออกไปทันที พี่เฉินรีบเข้าไปดึงแขนเขาไว้ พูดติดๆ กันว่า "รีบไปไหน? ดื่มอะไรสักหน่อยแล้วค่อยไปก็ไม่เป็นไร"

"ไม่เสียเวลาแค่ไม่กี่นาทีหรอก"

พี่เฉินเห็นหวังเซิ่งรีบร้อนขนาดนี้ ก็ดูไม่ค่อยพอใจสักเท่าไร เมื่อหวังเซิ่งหันกลับไปมอง บนโต๊ะอาหารมีแก้วนมวางอยู่สามใบ...