Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 235

ฟังคำพูดของซูอี้เอ่อ หวังเซิ่งหัวเราะเบาๆ "ไม่เป็นไร ฉันบังให้"

หวังเซิ่งพูดพลางบิดตัว บังทางเดินไว้สนิท ส่วนซูอี้เอ่อถูกโอบเข้าไปในอ้อมกอดราวกับเป็นเด็กน้อย ส่วนมือของหวังเซิ่งก็เริ่มเกเรมากขึ้นเป็นธรรมดา

แน่นอนว่าบนรถ หวังเซิ่งไม่กล้าทำอะไรมากเกินไป แต่การกระทำตลอดทางก็ทำให้ซูอี้เอ่อทนไม่ไหว ใบห...