Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 23

วังเซิ่งกระแอมเบาๆ จ้องมองอยู่นาน จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงฉีกดังขึ้น พี่เฉินถอยหลังกระแทกเข้ามาในอ้อมอกของวังเซิ่งทันที

วังเซิ่งใช้สัญชาตญาณรับร่างของพี่เฉินเอาไว้ มือทั้งสองข้างก็เผลอโอบกอดไปยังจุดที่ไม่ควรแตะต้อง สัมผัสผ่านเนื้อผ้าไหมทำให้ความรู้สึกพลุ่งพล่าน วังเซิ่งจินตนาการไปไกลพลางขยับนิ้วมือโดยไม...