Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 88

วรรณกรรมจีน

เล็บจิกลงในเนื้อ ฉันไม่มีเรี่ยวแรงจะสนใจความเจ็บปวดนั้น ความเจ็บและความสุขผสมปนเปกัน ฉันเหมือนต้นข้าวในทุ่งนาที่ต้องทนรับคลื่นลูกแล้วลูกเล่า

ฉันถึงจุดวิกฤตแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอก็ถูกลากเข้าไปในห้วงอารมณ์นั้นด้วย ไม่อาจหวนกลับได้ ฉันรู้สึกตื่นเต้น ราวกับกำลังจะได้ล้างแค้นที่เคยพ่ายแพ้ เพ...