Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 65

ฉันยื่นมือออกไป ภรรยาได้สติ จึงคล้องแขนฉันไว้ ฉันพาเธอเดินก้าวไปทีละก้าวเข้าหาคฤหาสน์ เสียงปรบมือดังกึกก้อง ใบหน้าเปี่ยมสุขของทุกคนทำให้เรารู้สึกเหมือนวันแต่งงาน ตอนที่เราก้าวเดินบนพรมแดง ตอนนี้ก็เหมือนกำลังเดินบนพรมแดงอีกครั้ง

โลกที่อยู่หลังประตูบานนั้นกลายเป็นสิ่งที่น่าหลงใหล ราวกับว่าสถานที่ที่ป...