Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 540

หลายครั้งเขายังคงหยุดรอฉัน รอให้ฉันตามจังหวะของเขาทัน รอให้ฉันฟื้นตัว ความรู้สึกตื่นรู้ เสียใจ และตำหนิตัวเองนั้น ละลายหายไปอย่างรวดเร็วในพายุรุนแรงและสายลมอ่อนโยนของเขา

เหตุการณ์คืนนั้น ฉันจำไม่ค่อยได้แล้ว บางทีตั้งแต่ฉันตัดสินใจปล่อยตัวในตอนนั้น ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะจำมันอย่างชัดเจน

จำได้เลือนรางว...