Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 50

"อ๊า!" เธอร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ มองฉันด้วยสายตาตระหนก แล้วเปลี่ยนความโกรธทั้งหมดมาที่ฉัน ต่อว่าเสียงกระเง้ากระงอด "เป็นเพราะนายทั้งนั้นแหละ ยังมายืนยิ้มสมน้ำหน้าอีก แล้วต่อไปฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"

เห็นเธอตกใจ ฉันจึงยิ้มปลอบ "กลัวอะไรล่ะ นี่ไม่ใช่ที่บ้านเราสักหน่อย ไม่มีใครรู้จักเธอหรอก อีกอย่า...