Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 495

หากไม่รู้มาก่อน ฉันคงไม่มีวันเชื่อว่าแสงแห่งชีวิตของเธออาจดับลงได้ทุกเมื่อ

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย พยาบาลส่งสัญญาณว่าฉันออกไปได้แล้ว พยาบาลทยอยเดินออกไป แม้ใจจะอาลัย แต่ฉันก็เดินตามออกจากห้อง ประตูกระจกถูกปิดลงอีกครั้ง ยืนอยู่นอกประตู ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับลมที่ระบายออกจากยาง

มองพี่หลัวด้วยความ...