Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 436

ไอ้เฮงซวยเสี่ยวหยาง ใจฉันเดือดปุดเหมือนน้ำเดือดพล่าน โกรธจนแทบจะระงับไม่อยู่ แต่ก็รู้สึกสลดใจ อุตส่าห์ทุ่มเททำงานมาตั้งนาน ถือว่าได้สร้างผลงานให้บริษัทไม่น้อย แต่กลับสู้คำพูดไร้สาระของคนอื่นไม่ได้ ฉันเหลือบมองเกาเยว่ที่นั่งตรงข้าม เธอทำหน้าเหมือนคนทำผิด ตอนแรกฉันอยากจะปลอบว่า "ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอ...