Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 202

วรรณกรรมจีน

แถวแรกยังว่างเปล่า ทุกคนรู้ดีว่านั่นเป็นที่นั่งสำรองไว้สำหรับบรรดาผู้ใหญ่ระดับบิ๊กเนม หากพวกเขายังไม่มา การแสดงก็จะไม่เริ่มต้น

รออยู่กว่าสิบนาที ในที่สุดก็มีกลุ่มคนเดินพูดคุยหัวเราะกันเข้ามาจากโถงใหญ่ด้านนอก สนทนากันไปมา แต่ละคนดูยโสโอหัง ไม่แม้แต่จะเหลียวมองคนที่นั่งอยู่ตามเก้าอี้ ออร...