Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1675

ภรรยาดิ้นรนตลอดทาง

ฉันไม่สนใจหรอก ก่อนเข้าประตู ฉันดึงเธอมาเผชิญหน้า มองเธอเย็นชาจนเธอเริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อย และสงบลง ฉันยกมือขึ้นทำท่าให้เงียบ ไม่รู้ว่าเพราะความกลัวหรือยอมจำนน เธอค่อยๆ สงบลงจริงๆ แม้ในดวงตายังมีแววดื้อรั้นอยู่บ้าง แต่ตอนนี้มันไม่อยู่ในความสนใจของฉัน

เมื่อเห็นว่าเธอยอมเชื่อฟังดี...