Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 112

ฉันรู้สึกใจเต้นระรัว ดีใจราวกับปลาที่กำลังจะขาดน้ำตายแล้วได้กลับลงสู่น้ำอีกครั้ง

ฉันเปิดผ้าชิ้นเล็กออก มือสอดเข้าไปอย่างร้อนรน สัมผัสได้ถึงความชื้นและความนุ่มนวล เธอสั่นไปทั้งตัว มือกดมือฉันไว้ราวกับจะห้าม แต่ฉันไม่อาจหยุดได้แล้ว ฝืนสอดนิ้วเข้าไปข้างใน

เธอครางเบาๆ อย่างเย้ายวน เท้าไม่หยุดถูไถอยู...