Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2288

"ลี่เจ๋อเจิน ชมเม่ยจือไม่หยุดปาก

"ฮ่ะๆ คุณแม่ยายครับ ฉันไม่มีลูกชาย เลยถือว่าเอ้อร์หูเป็นลูกชายมานานแล้ว ตรงกันข้ามกับลูกสาวแท้ๆ ของฉันที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ข้างๆ ดูแลฉันเลย! มาเถอะ ทุกคนกินข้าวกันเถอะ!" เม่ยจือหัวเราะ

ตอนนี้เม่ยจือลำบากจริงๆ ทุกวันต้องทำอาหารให้คนทั้งบ้านกิน แต่ก่อนยังมีเฉินอยู่ช่วยเ...