Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1727

ญาวหน่าทอดสายตามองกล้วยไม้ด้วยความสงสาร ดึงเธอเข้ามากอด สองพี่น้องกอดกันร่ำไห้ หลังจากร้องไห้จนหมดน้ำตา ญาวหน่าเช็ดน้ำตาแล้วพูดกับกล้วยไม้ที่ดูน่าสงสาร "กล้วยไม้ เราอย่าร้องไห้กันเลย ตอนนี้มีแต่พวกเราเท่านั้นที่จะช่วยเป่าออกมาได้ แต่เราไม่รู้เลยว่าเขาถูกขังอยู่ที่ไหน เราจะทำยังไงดีล่ะ"

"เขาจะถูกขัง...