Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77
บทที่ 78
บทที่ 79
บทที่ 80
บทที่ 81
บทที่ 82
บทที่ 83
บทที่ 84
บทที่ 85
บทที่ 86
บทที่ 87
บทที่ 88
บทที่ 89
บทที่ 90

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 40
หลังจากนั้นไม่กี่วัน ยาต้องทายาทุกวัน จนกระทั่งรอยแผลบนร่างกายหายไปหมด
ยาขี้ผึ้งพวกนี้เป็นของที่ท่านเฒ่าซูใช้เส้นสายหาคนซื้อมาด้วยราคาแพง ประสิทธิภาพจึงดีเป็นธรรมชาติ
หลังจากทายาอย่างพิถีพิถันทุกวัน รอยแผลบนตัวยาก็จางลงอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะรอยแผลเก่าที่จางอยู่แล้ว ตอนนี้หากไม่สังเกตดีๆ ก็แทบมองไม...