Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 30

วรรณกรรมจีน

ไม่นานนัก เจียงอี้เฉินที่เปลือยกายก็ทาบทับลงบนร่างของต้วนหรงอัน ร่างอรชรของเธอขยับเคลื่อนไหวอย่างอ่อนช้อยแนบชิดร่างอีกฝ่าย

แขนขาวนุ่มที่แต้มด้วยสีชมพูอ่อนพันรอบลำคอของเธออย่างอ้อยอิ่ง ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นรดคางของเธอ และกลิ่นหอมหวานที่เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ นั้น ทุกอย่างช่างยั่วยวนเหลือเกิน

...