Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 112

เมื่อเสวี่ยนหรงอานตื่นขึ้น

สิ่งแรกที่เธอเห็นคือดวงตากลมโตคู่หนึ่ง ที่ควรจะสดใสแต่กลับดูเหม่อลอย

สายตาทั้งสองสบกัน ขนตายาวของหญิงงามกระพือเบาๆ สองสามครั้ง แล้วน้ำตาใสๆ ก็ไหลออกมาจากดวงตาคู่นั้น เสวี่ยนหรงอานรู้สึกใจอ่อนยวบ ยื่นมือไปกอดร่างงามตรงหน้าโดยอัตโนมัติ

"ลูกของฉันหายไปแล้ว" หญิงสาวพูดเสี...