Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 77

สุเย่ย์หรี่ไฟที่สว่างจ้าลง ทำให้บรรยากาศทั้งห้องนอนชวนให้รู้สึกกำกวมด้วยแสงสลัว ถังอี้กำผ้าห่มไว้แน่น ดวงตากลมโตจ้องมองท้องฟ้ายามค่ำคืน ในใจท่องซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถังอี้เอ๋ย รีบหลับเถอะ ดึกมากแล้วนะ เธอไม่ง่วงเหรอ? ขอร้องล่ะ รีบหลับเถอะ! คิดอยู่หลายรอบจนทนไม่ไหว พลิกตัวไปมาบนเตียงอยู่พักใหญ่

"เป็นอะไรห...