Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 82

ความตื่นเต้นค่อยๆ จางหายไป

ตอนที่ผมกำลังจะยกมือเคาะประตู สมองก็เริ่มแจ่มชัดขึ้น

ผมรู้ว่าทั้งคู่เพียงแค่กำลังโกรธกันเท่านั้น ถ้าถึงเวลาที่จะให้ผมเข้าไปนอนด้วยจริงๆ พวกเธอต้องเตะผมออกมาแน่ๆ

ผมยิ้มขมขื่น แล้วล้มเลิกความตั้งใจเดิม เดินกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง

เหม่งจื่อยวี่ตอนนี้ก็ล็อกประตูแล้ว

ผมเคาะปร...