Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 74

ฉันตกใจสุดๆ ตอนที่โม่อวี้หงพูดออกมาแบบนั้น ได้แต่จ้องมองเธอเหมือนคนโง่

ไม่พูดก็ไม่พูดสิ ทำไมต้องมาโกรธฉันขนาดนั้นด้วย

ฉันเบ้ปากพลางเตรียมตัวจะเผ่นแน่บ แต่จู่ๆ โม่อวี้หงก็ก้มหน้าลงกับโต๊ะแล้วสะอื้นออกมา

เฮ้ย แล้วนี่มันอะไรกันอีกล่ะ?

กูจ่ายเงินให้แล้ว ไม่ได้แตะต้องตัวเธอด้วยซ้ำ แล้วทำไมเธอถึงร้องไ...