Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 64

ฉันมองมังงะที่ม่องเม้อของเมิ่งจื่อยวี่ ไม่รู้จะพูดอะไรดี

ตอนนั้น เมิ่งจื่อยวี่ก็กำลังมองฉันอยู่

ใบหน้าเธอแดงเหมือนลูกแอปเปิ้ล ดวงตาเต็มไปด้วยความเคลิบเคลิ้ม

เธอเดินมาหาฉัน แต่ละก้าวเบาหวิว ดูเหมือนคนที่หลุดลอยไปจากโลก

เมื่อมาถึงตรงหน้าฉัน เมิ่งจื่อยวี่ยื่นมือออกมา

ฉันตกใจกับท่าทางของเธอ ไม่รู้เลยว่า...