Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 429

ผมนอนอยู่ในโรงงานประมาณสิบกว่านาที

เพื่อสร้างภาพลวงตาที่ดีกว่า ผมค่อยๆ คลานออกมาจากโรงงาน

และในตอนนั้นเอง มีคนห้าหกคนปรากฏในสายตาผม

คนที่นำหน้าคือเหวยหูเซิ่ง ไม่ต้องสงสัยเลย

ผมไม่คิดว่าไอ้เหี้ยนี่จะมาตรวจดูสถานการณ์ที่นี่

พอพวกเขาเห็นผม ผมก็ทรุดตัวลงกับพื้นทันที

"อยู่นั่นไง"

หนึ่งในพวกนั้นชี้...