เรื่องราวของผมที่กินข้าวนุ่มๆ

บทที่ 391

ครึ่งชั่วโมงต่อมา การต่อสู้สิ้นสุดลง

ในฐานะคนที่คอยจ้องจับตาดูสถานการณ์อยู่เงียบๆ ผมได้ร่วมกับกลุ่มคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร กวาดล้างพวกทหารรับจ้างของสามเหลี่ยมเงินจนหมดสิ้น

หลังจบศึกครั้งนี้ กลุ่มคนพวกนั้นดูงุนงงอย่างเห็นได้ชัด

ผมหลบอยู่ในที่ซ่อนลับมองดูพวกเขา

ครู่หนึ่งผ่านไป ชายเวียดนามคนหนึ่งถามข...