Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 305

ลี่โหย่วหรงทรมานฉันเต็มๆ สิบกว่านาที

เสื้อไหมพรมของเธอใหญ่มาก ปิดหน้าฉันมิดสนิท

ถ้าไม่ใช่เพราะฉันฉลาดพอที่จะเอามือป้องหน้าไว้ คงถูกเธอทำให้หายใจไม่ออกไปแล้ว

"ฮึ่ม จะบอกไหม ไม่บอกพี่ก็จะอุดจมูกให้ตายเลย"

พูดพลางเธอก็บิดตัวนิดหน่อย ออกแรงกดมากขึ้น ทำให้หน้าฉันถูกอุดแน่นยิ่งขึ้น

เวรเอ๊ย ทนไม่ไหวแล...