Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 262

ลีตงเฉียงไม่กล้าร้องเรียกใคร เพราะตอนนี้มีมีดจ่อที่ลำคอเขาอยู่

เขามองฉันด้วยความโกรธเคือง พูดว่า "สวีห่าวหราน ถ้าฉันตาย แกก็ไม่มีทางออกไปจากฮั่นหวงได้เหมือนกัน"

ฉันจุดบุหรี่ขึ้นมามวนหนึ่ง มองเขาอย่างสนุกสนาน แล้วพูดว่า "เริ่มจับเวลาแล้วนะ"

ลีตงเฉียงกลัวแล้ว เขามองฉัน พยายามทำตัวนิ่งพูดว่า "สวีห่า...