Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 207

หวังอี้อี้ล้มลงกับพื้นเหมือนหมูตาย

ตอนนี้หล่อนสวมเพียงชุดนอนตัวเดียว และเป็นชุดที่เปิดอกด้วย

ผมอดไม่ได้ที่จะฮัมเพลงขึ้นมา "ประตูบ้านฉันเปิดกว้างเสมอ เปิดอ้อมกอดรอเธอ..."

หวังอี้อี้กำลังรอผมจริงๆ

มองดูสภาพน่าสมเพชของหล่อน ผมจึงย่อตัวลงข้างๆ

หลังจากแน่ใจว่าหล่อนแค่ตกใจจนสลบ ผมก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้...