Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 982

"ลีซานเฉิงพูดอย่างอดทน

"รู้แล้วค่ะ หนูจะถักให้" อาชุนรีบพยักหน้า

ลีซานเฉิงยิ้มบางๆ แล้วเปิดประตูเดินออกไป

หลังปิดประตู เขารู้สึกตื่นเต้นมาก คิดในใจว่าถักเปียสองเส้นดีจังเลย เปียที่ยาวและหนาพอ จะได้ใช้จับเวลาขี่ม้าน้อยตัวนั้น ใช้เป็นเชือกบังคับม้า จะได้รู้สึกเหมือนควบม้าห้อตะบึงจริงๆ

ลีซานเฉิงไปที่ตล...