Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 969

จากนั้นเขาก็เหนื่อยราวกับลาแก่ที่วิ่งมาหนึ่งหมื่นกิโลเมตร สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าออกจากโรงแรมไปได้อย่างไร แล้วคลานขึ้นรถเหมือนเต่า

ประตูไม่ได้ปิด เถ้าแก่หวังไม่มีแรงจะปิดแล้ว ส่วนหลัวอวี้จือยังอยู่ในห้องไม่รู้กำลังทำอะไรอยู่

ในตอนนั้น หลี่ซานเฉิงเดินออกมาจากความมืด ตรงหว่างขาตุงเหมือนซ่อนปืนไว้

เขาผลักปร...