Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 954

ลีซานเฉิงคราวนี้ไม่ได้ขยับอีกแล้ว แต่กลับกดมันแนบแน่นอยู่ในส่วนลึก รู้สึกถึงร่างบางที่สั่นระริกของสาวงาม มอบความสุขสมราวกับกระแสไฟฟ้าที่แล่นผ่านทั้งร่างกายและจิตใจ

"เล่ยเมย? เล่ยเมย? เล่ยเมย?" ลีซานเฉิงเรียกติดกันหลายครั้ง

"อืม..." ฮวาซินเล่ยตอบเสียงสั่นเครือ

"ชอบไหม?"

"อืม"

"ฮ่ะๆ งั้นเธอมีของเล่นที...