Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 917

และไม่รู้จักถนอมความงดงามเลยสักนิด บีบจนทั้งสองก้อนเสียรูปทรงไปหมด

ดอกหลันใหม่แสดงสีหน้าเจ็บปวด แต่เมื่อเห็นหลี่ซานเฉิงพยายามอย่างหนักเพื่อเธอ เธอจึงอดทนเอาไว้ แม้จะเจ็บ แต่ไม่รู้ทำไมในใจเธอกลับมีความสุขแทรกซึมขึ้นมา

"น้องหลัน ให้พี่เข้าไปจริงๆ เถอะนะ" หลี่ซานเฉิงคำรามเสียงต่ำ

"หนูเข้าใจพี่ทหารนะ...