Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 622

แต่ซงวั่นก็ยังคงกอดแขนของเขาไว้แน่น มองซ้ายมองขวา ราวกับกำลังรอใครบางคนอยู่

เมื่อเห็นท่าทางของซงวั่นเป็นเช่นนี้ หลี่ซานก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล รู้สึกว่าถ้าไม่รีบไปเสียตอนนี้ จะต้องเกิดเรื่องแน่ๆ

เขาจึงได้แต่สะบัดมือของซงวั่นออก แล้วพูดกับเธอว่า "ดึกแล้ว วั่นน้อย ฉันขอตัวกลับก่อนนะ"

แต่ซ...