Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 507

ลีซานไม่เคยเป็นคนลังเล เขาส่งบัตรให้สวีหรงหรงโดยตรงแล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า "ในบัตรนี้มีเงินสามหมื่นหยวน เธอเอาไว้พาแม่ไปเช่าห้องก่อนนะ"

นี่คือรายได้ทั้งหมดจากคลินิกเล็กๆ ในช่วงครึ่งปีหลังจากลีซานพ้นโทษ เขาเอาออกมาให้หมด

เมื่อเจอกับการกระทำที่ไม่คาดคิดของลีซาน สวีหรงหรงถึงกับตะลึง รีบปฏิเสธทันที

"ล...