Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 453

ลีซานที่อารมณ์ขึ้นพูดอย่างไม่ไว้หน้า เสียงเย็นชา "ข้าลีซานอายุปูนนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเลี้ยงดู รีบไปซะ"

พูดจบ ลีซานก็ผลักซ่งเฟินฟางออกไป

คำพูดของซ่งเฟินฟาง แม้ลีซานจะไม่เห็นด้วย แต่ก็จดจำไว้ในใจ ยิ่งเป็นเช่นนี้ เขายิ่งต้องทำอะไรสักอย่างให้เป็นรูปเป็นร่าง พาสาวน้อยกลับมาให้นางแพศยาข้างห้องไ...