Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 430

จูหนิงหมดปัญญาจริงๆ จึงไม่บังคับอีกต่อไป เขาใช้ความพยายามอยู่นานกว่าจะสอดมือเข้าไปในร่องขาที่เบียดแน่นของเจ้าชิงอวี๋ได้ สัมผัสถึงบริเวณที่ชื้นแฉะนั้น

"อืม..."

เสียงครางของเจ้าชิงอวี๋ดังแผ่วออกมาจากใต้หมอน

เสียงนั้นเหมือนอุ้งเท้าแมวที่ขูดข่วนใจของจูหนิงอย่างรุนแรง ทำให้ความปรารถนาของเขาพลุ่งพล่าน...