Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 395

เจ้าชิงอวี้สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ แล้วค่อยๆ ผ่อนคลายตัวลง เธอแยกขาออกเล็กน้อยอย่างว่าง่าย เพื่อให้มือใหญ่ราวพัดใบตองของหลี่ซานสามารถล้วงลึกลงไปได้อย่างคล่องตัว

เด็กคนนี้ ช่างรอไม่ไหวเสียจริง

หลี่ซานจ้องมองเจ้าชิงอวี้อย่างเอาใจใส่ สังเกตการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเธอ มือก็ไม่ได้อยู่นิ่ง ไ...