Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 314

ปึง ปึง ปึง ปึง...

เมื่อเห็นหลี่ซานเข้ามาใกล้ สมองของกุ้ยเฉ่าพลันว่างเปล่า ราวกับลืมไปว่าตัวเองกำลังจะทำอะไร ยืนนิ่งอยู่ที่นั่นเหมือนท่อนไม้ หัวใจเต้นรัวเร็วราวกับจะกระโดดออกมาจากลำคอ

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง—

แต่ในตอนนั้น โทรศัพท์ในตัวกุ้ยเฉ่าก็ดังขึ้นมาทันที...

เสียงโทรศัพท์นั้น เหมือนน้ำเย็นสาดใส่ ท...