หมู่บ้านเต็มไปด้วยลูกศิษย์: การสอนพิเศษหลังเลิกเรียนของครู

บทที่ 3

ลีซานเห็นภาพตรงหน้าแล้วใจเต้นระรัว

อดไม่ได้ที่จะก้มลงมองใกล้ๆ จากมุมล่างสุด เห็นกางเกงในสีขาวที่คีบอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้าง เปื้อนเปรอะไปหมดแล้ว สมแล้วที่เป็นสาวน้อยที่ชายทั้งหมู่บ้านต่างพากันครุ่นคิดถึง!

ช่างงดงาม ช่างยั่วยวนเหลือเกิน!

แค่มองเท่านี้ กางเกงของลีซานก็นูนขึ้นอย่างรุนแรง ราวกับกำลังจะระเบิดออกมา!

สมัยหนุ่มๆ เขาเคยผ่านผู้หญิงมาไม่น้อย แต่ไม่เคยเจอของดีระดับนี้มาก่อน!

คงเป็นเพราะแก่ตัวลง ฟ้าสงสารที่เขาโสดมาหลายปี จึงส่งของขวัญมาให้!

"หยิงหยิง เธอต้องแยกขาออกหน่อย ครูถึงจะเห็นว่าตรงนั้นของเธอกลายเป็นปากดูดหรือเปล่า!"

หวังชุนหยิงรู้สึกว่าสายตาของลีซานร้อนแรงราวกับไฟ ทำให้ตรงนั้นของเธอยิ่งร้อนขึ้น แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแยกขาทั้งสองออก!

"คุณครู... ดู... ดูเถอะค่ะ!"

ลีซานตื่นเต้นจนพูดไม่ออก เขางอนิ้วขึ้นแล้วเกี่ยวกางเกงในของหวังชุนหยิง ความนุ่มนวลปรากฏต่อสายตา พร้อมกลิ่นหอมเฉพาะตัวของผู้หญิง สมแล้วที่เป็นสาวน้อยอายุสิบแปด อ่อนเยาว์จนแทบจะหยดน้ำ!

หวังชุนหยิงรู้สึกถึงนิ้วที่หยาบกร้านเต็มไปด้วยริ้วรอยไถลผ่านตรงนั้น ร่างกายเธอราวกับถูกไฟฟ้าช็อต ความรู้สึกชาวูบเกิดขึ้นเป็นระลอก เธออดไม่ได้ที่จะร้องออกมา "อ๊ะ"

นิ้วของครูทำให้เธอรู้สึกแปลกไป และต้องการมากกว่านี้!

หวังชุนหยิงร้องเสียงแหลม แล้วเอามือปิดปาก

มือของครูช่างหยาบกร้าน ความรู้สึกแตกต่างจากตอนที่เธอสัมผัสตรงนั้นเอง ไม่เคยมีประสบการณ์ที่มีความสุขเช่นนี้มาก่อน ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะโก่งตัว กระแสไฟฟ้าพุ่งตรงสู่หัวใจ ทั้งตับทั้งไตสั่นไปหมด ช่างสบายอะไรเช่นนี้!

ทุกครั้งที่นิ้วเกือบจะเลื่อนไปใกล้ๆ หวังชุนหยิงก็จะย่นหน้าเล็กๆ กัดริมฝีปากแน่น รู้สึกอายที่ถูกครูจัดการ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอ่นสะโพกขึ้นเล็กน้อย เพื่อต้อนรับนิ้วของครู!

จนกระทั่งถูกครูแตะถูกจุด!

"อืม!"

เสียงครางนี้ เกือบจะทำให้ลีซานหมดสติ กระดูกเขาอ่อนยวบไปหมด!

สาวน้อยช่างขาวสะอาด ทุกส่วนล้วนอ่อนเยาว์ และยังไวต่อความรู้สึก แค่ไม่กี่ครั้งก็สั่นราวกับร่อนข้าว!

เหมือนกุ้งตัวน้อย รอให้คนแกะเปลือกแห่งความเขินอายและความเก็บตัวออกไป!

ท่าทางเล็กๆ น้อยๆ ของหวังชุนหยิง เขาจะไม่สังเกตเห็นได้อย่างไร

เธอผู้บริสุทธิ์ เมื่อรู้สึกถึงความสุขจากนิ้วมือแล้ว กลับแอบส่งเรือนร่างเข้าหานิ้วของเขา

ลีซานก้มลงมองความยิ่งใหญ่ที่กำลังจะดันทะลุกางเกง ถ้าเอาสิ่งนี้ใส่เข้าไปในตรงนั้นของหวังชุนหยิง จะไม่เหมือนขึ้นสวรรค์หรอกหรือ!

และหวังชุนหยิงก็มีความคิดเดียวกัน เธอสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในกางเกงของครู ไม้ฟืนนั่นยิ่งนูนขึ้นเรื่อยๆ นิ้วที่แห้งผอมของครูยังให้ความรู้สึกดีขนาดนี้ แล้วของสิ่งนั้นล่ะ!

จะให้ความรู้สึกมหัศจรรย์แค่ไหนกันนะ!

"ตรงนี้ของหยิงกลายเป็นปากดูดจริงๆ!"

ลีซานอุทานด้วยความตื่นตะลึง เพราะเขารู้สึกว่าตรงนั้นของหวังชุนหยิง ราวกับปากดูดที่ดูดนิ้วของเขาไว้ไม่ปล่อย!

ยิ่งเขาเร่งเร้า หวังชุนหยิงยิ่งแสดงความปรารถนาที่ไม่เคยมีมาก่อน ร่างกายขยับขึ้นลง

ไม่นาน หวังชุนหยิงก็ปลดปล่อยในมือผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต ใบหน้าที่เปี่ยมสุขแดงระเรื่อ หายใจหอบ ร่างกายสั่นเป็นจังหวะ

หลังจากไฟราคะมอดลง เห็นมือครูที่เปียกเหนียวเลอะเทอะเพราะเธอ เธออายจนต้องเอาผ้าห่มคลุมขายาวๆ ที่เปลือยเปล่า ไม่กล้ามองว่าครูจะมีสีหน้าอย่างไร

ลีซานเห็นหวังชุนหยิงเปลี่ยนเป็นสภาพนี้ใต้มือตน ลูกตาแทบจะแดงก่ำ หากไม่ใช่เพราะเธอเป็นลูกศิษย์ เหมือนลูกสาวของเขา คงจะจัดการไปแล้ว!