Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 230

ศรีวรรณเกือบจะใช้วิชาป้องกันตัวที่เธอเคยเรียนมาโดยสัญชาตญาณ แต่เมื่อได้ยินเสียงของหลี่ซาน เธอก็จำได้ทันที จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก ตีมือเขาเบาๆ แล้วพูดอย่างจนปัญญา "หลี่ซาน เลิกเล่นได้แล้ว ปล่อยฉันเถอะ"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่ซานก็ปล่อยศรีวรรณ เห็นสายตาตัดพ้อของเธอ เขาก็ยักไหล่อย่างไร้เดียงสา

"ทำไม...