Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1017

ดวงตากลมโตของเธอเบิกกว้าง ริมฝีปากเผยออกเช่นกัน

หลี่ซานเฉิงเอ่ยด้วยความเป็นห่วง "เล่ยน้อง อย่าฝืนนะ ฉันทนดูเธอเป็นแบบนี้ไม่ได้ งั้นไปพร้อมกันเถอะ"

"เร็วสิคะ พรืดๆๆ..." อาชุนดวงตาเป็นประกาย ลิ้นของเธอเคลื่อนไหวรวดเร็วยิ่งขึ้น ราวกับสายฟ้าสีแดงที่พันวนไม่หยุด

ในที่สุด ท่ามกลางเสียงร้องที่ดังก้องฟ้า...