Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 297

ก้มตัวลง เจียงเสวียค่อยๆยื่นโทรศัพท์ไปที่มือขวาของหวังไคซาน

เธอคิดไว้แล้วว่า ถ้าหวังไคซานตื่นขึ้นมาตอนนี้ เธอจะโยนโทรศัพท์ออกไปนอกหน้าต่างทันที

โทรศัพท์สมัยนี้คุณภาพสู้โนเกียไม่ได้หรอก ถ้าตกจากชั้นหกลงไป รับรองว่าแหลกเป็นชิ้นๆ แน่นอน

ด้วยวิธีนี้ หวังไคซานก็จะไม่มีทางข่มขู่เธอได้อีก

เมื่อปุ่มปลดล็อกส...