Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 165

"โอ้ อ่า อ่า อื้ออื้อ ช้าๆ หน่อย" เฉินเอี้ยนครางเบาๆ

แต่เธอยังคงระลึกได้ว่าพวกเขาอยู่ในโรงเรียน เสียงครางของเธอจึงเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้

หวังไคซานก็ไม่กล้าใช้แรงมากเกินไป เพียงแค่เคลื่อนไหวเข้าออกอย่างช้าๆ ซึ่งทำให้เฉินเอี้ยนไม่รู้สึกเจ็บมากนัก

ทั้งสองคนทำกันตั้งแต่คาบเรียนที่สามจนถึงคาบที่สี่ ใ...