Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 159

เสียงนั้นมีความเจ็บปวดแฝงอยู่เล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่กลับเป็นความสุขสม หวังไคซานก็เช่นกัน ในวินาทีที่สอดใส่เข้าไป เขาอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเฮือกหนึ่ง

ภายในของเจ้าวิ่นยังคงคับแน่นเหมือนเคย กอดรัดส่วนนั้นของเขาจนแทบละลาย

หากไม่กลัวว่าจะปลุกเฉินสวี่ให้ตื่น หวังไคซานแทบอยากจะร้องออกมาดังๆ เพราะตอนนี้ทุกร...