Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 157

หวังไคซานแทบจะขบกรามเคี้ยวฟันอยู่แล้ว หากไม่ใช่เพราะที่นี่เป็นที่สาธารณะ เขาคงจับเจ้าหวังเหวินโยนลงบนโต๊ะ ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วกระหน่ำแทงด้วยท่อนเนื้อหนาใหญ่ของเขาเข้าไป

เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะต้องให้เจ้าแพศยาตัวน้อยอย่างเจ้าหวังเหวินได้รู้ถึงความร้ายกาจของเขาเสียบ้าง

ทั้งสามคนขับรถกลับมาที่บ้านขอ...