Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 123

"พอๆ กันที อย่ามัวชักช้าอีกเลย นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ยังจะมัวชักช้าอยู่อีก ไม่เห็นหรือไงว่าตอนนี้สี่โมงกว่าแล้ว? ถ้าไม่รีบทำเรื่องจริงจัง เดี๋ยวหกโมงก็จะกินข้าวแล้วนะ" หลิวหยุนเร่งเร้า

เธอรู้ดีว่าหวังไคซานต้องใช้เวลาอย่างน้อยชั่วโมงหนึ่ง ถ้ายังชักช้าต่อไปอีก พอถึงเวลากินข้าวก็ยังไม่รู้ว่าจะจบศึกได...